Λάκης Τριανταφύλλου

Λάκης Τριανταφύλλου (1938-2006)


Ο Τριαντάφυλλος Τριανταφύλλου γεννήθηκε στις 3/2/1938. Γιος του Χρήστου και της Ασπασίας Τριανταφύλλου, το γένος Ράπτη, μεγάλωσε στο χωριό τα δύσκολα χρόνια της κατοχής. Ευαίσθητο και δεκτικό παιδί βίωσε τη φύση, την παράδοση, την ιστορία και τη ζωή του τόπου. Τα ισχυρά βιώματα της παιδικής του ηλικίας καθόρισαν την μετέπειτα πορεία του.

Μετά το Γυμνάσιο έφυγε για την Αμερική όπου σπούδασε Αγγλική Φιλολογία στο Oakland City College των ΗΠΑ. Έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στα παιδαγωγικά και την ψυχολογία στο πανεπιστήμιο ARKANSAS. Συνέχισε τις μεταπτυχιακές του σπουδές στο πανεπιστήμιο του Λονδίνου. Γύρισε στην Ελλάδα, παντρεύτηκε τη Λία με την οποία απέκτησε τρεις κόρες, τη Σίσσυ, τη Γιούλη και τη Χριστίνα, από τις οποίες πρόλαβε να δει και δύο εγγόνια.

Στην Επαγγελματική του πορεία εργάστηκε σαν καθηγητής Αγγλικών σε διάφορα Εκπαιδευτήρια. Στη συνέχεια ως Εκπαιδευτικός Σύμβουλος του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου διετέλεσε:

  • Εθνικός Εκπρόσωπος της Ελλάδας στην Ευρωπαϊκή Ένωση (Επιτροπή Παιδείας)

  • Εθνικός Εκπρόσωπος στο Συμβούλιο της Ευρώπης (Επιτροπή Σχεδιασμού)

  • Εκπρόσωπος της Ελλάδας στο Πανευρωπαϊκό Εκπαιδευτικό Κέντρο στο Γκρατς της Αυστρίας

  • Υπεύθυνος του Υπουργείου Παιδείας του Προγράμματος ΕΠΕΑΕΚ (ενέργεια 1.1γ) για την ίδρυση και λειτουργία Κέντρων Ευρωπαϊκών Γλωσσών στην Ελλάδα.

Επίσης ως μέλος του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου ασχολήθηκε με προγράμματα σπουδών για την πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια Εκπαίδευση και είναι συγγραφέας πολλών διδακτικών βιβλίων.

Η πολιτιστική δράση παρότι συνδέθηκε άρρηκτα με το Κροκύλειο, είχε πάντα έναν υπερτοπικό χαρακτήρα. Ως Πρόεδρος (και επίτιμος) του Συλλόγου Κροκυλιωτών Ο Μακρυγιάννης, ανέπτυξε ανεκτίμητη για δράση .

  • Αρχιτέκτονας και Γενικός Εισηγητής του Α’ Παμφωκιού Πολιτιστικού Συνεδρίου στους Δελφούς

  • Εμπνευστής και ιδρυτής του Διαρκούς Αναπτυξιακού Συνεδρίου της Β.Δ. Δωρίδας και επίτιμος πρόεδρός του

  • Εισηγητής του Προγράμματος «Καποδίστριας» στη ΣΤ’ σύνοδο του Διαρκούς Αναπτυξιακού Συνεδρίου της Β.Δ. Δωρίδας

  • Εμπνευστής του φεστιβάλ «Μακρυγιάννεια»

Άνθρωπος με διαρκή προβληματισμό και οράματα για την Νομαρχιακή και Τοπική Αυτοδιοίκηση, έθεσε υποψηφιότητα στις Α' Δημοτικές εκλογές του νεοσύστατου Δήμου Βαρδουσίων το 1998 και εξελέγη Αντιδήμαρχος, αξίωμα το οποίο υπηρέτησε για μία διετία.

Μαζί με τους συνεργάτες του στο Δ.Σ. του Συλλόγου, κατάφερε να αναδείξει και να καθιερώσει το Σύλλογο Κροκυλιωτών και το χωριό σε πόλο δράσης πολιτισμού και ανάπτυξης για όλη την περιοχή. Καταφύγιο, ξενώνας, και εφημερίδα έδωσαν μία μεγάλη ώθηση στο Κροκύλειο. Με ριζοσπαστικές για την εποχή του ενέργειες, κατάφερε να συγκεντρώσει και να κρατήσει το ενδιαφέρον των νέων για το Σύλλογο και το χωριό.

Επιτροπή νεολαίας, party νεολαίας στις "Εσπερίδες", εκδρομές για εθελοντική εργασία στο χωριό, χορευτικό, θεατρικό και το Λιβάδι με τις περίφημες χορευτικές βραδιές και τους διαγωνισμούς χορού, είναι ένα μικρό μέρος από αυτές τις δραστηριότητες.

Τα "Μακρυγιάννεια" αποτέλεσαν την κορωνίδα των πολιτιστικών εκδηλώσεων όχι μόνο στην περιοχή μας αλλά σε ολόκληρη την επαρχία και το νομό, σε μία περίοδο που πολιτιστικά ήταν στείρα.

Το θέατρο με την Ασπασία Παπαθανασίου στο ρόλο της "Ηλέκτρας", η συναυλία του Χρήστου Λεοντή, η συναυλία του Κουλουμπή με δημοτικά τραγούδια, η παράσταση των μπαλέτων Μπολσόι, ημερίδες για διάφορα επιστημονικά θέματα υπήρξαν μερικά μόνο από τα δρώμενα και τις εκδηλώσεις που φιλοξένησαν τα Μακρυγιάννεια.

Επανεξελέγη πρόεδρος του Συλλόγου το 2005 με μεγάλα σχέδια. Οι προτάσεις που κατέθεσε σε γνώση όλων των Κροκυλιωτών, αποτελούν σταθμό και παρακαταθήκη ενεργειών για την ενότητα και προκοπή του τόπου μας. Μεζί με το νέο Δ.Σ. προχώρησε σε υλοποίησή τους. Πάλευε για την επιτυχία της ΜΕΦΟΚ, την ανάδειξη των όμορφων διαδρομών του χωριού μας, την ανάπλαση του "Λειβαδιού", του ρέματος, τις βρύσες κλπ.

Τελευταία εκδήλωση του Συλλόγου που παρευρέθηκε ήταν η αναβίωση του εθίμου της γιορτής των κτηνοτρόφων. Η δραματική εξέλιξη της υγείας του δεν του επέτρεψε να παραστεί σε άλλες εκδηλώσεις, αλλά το ενδιαφέρον του για τον σχεδιασμό στο σχεδιασμό και προγραμματισμό των ενεργειών του Δ.Σ. παρέμενε μέχρι τέλους αδιάλειπτο.

Έφυγε νικημένος από τον καρκίνο στις 4 Μαΐου του 2006 και άφησε πίσω του ένα λαμπρό παράδειγμα και ένα μεγάλο κενό.