Θεόδωρος Ταλιούρης

Θεόδωρος Ταλιούρης

Μάης '96, σύναξη σε γάμο. Ξάφνου βλέπω μπροστά μου ένα ψηλό ηλικιωμένο κύριο τον κυρ-Θόδωρο. Αστραπιαία περνούν από το μυαλό μου σκηνές από το μακρινό παρελθόν. Τέτοιος καιρός ήταν, ίσως λίγο αργότερα, δεν θυμάμαι καλά, το 1954. Εγώ πιτσιρικάς με τα χέρια στις τσέπες περιμένω μαζί με πολλούς το πιο ενδιαφέρον γεγονός της ημέρας, την άφιξη του "καρνάβαλου". Το CEVROLET φορτηγό του Σιώκου που έκανε τη συγκοινωνία Κουμεντάρι - Κροκύλειο. Επιτέλους, το συγκοινωνιακό μέσον φτάνει και ακόμα θυμάμαι τον ίδιο ψηλό κύριο, πολύ νεώτερο να κατεβαίνει από το φορτηγό ακολουθούμενος από μία ευγενική και σχετικά μικροκαμωμένη κυρία. Ήταν ο κυρ-Θόδωρος με τη γυναίκα του την κυρά Βούλα.


Ο κυρ Θόδωρος με τη κυρά Βούλα στη πλατεία. Γύρω στο 1960

Λίγοι από τους τότε θιασώτες του έργου "άφιξη του Καρνάβαλου" μπορούσαν ίσως να φανταστούν την κοσμογονία που θα έφερνε στο χωριό μας αυτή η άφιξη.

Ο κυρ-Θόδωρος Ταλιούρης, γεννήθηκε την δεύτερη δεκαετία του εικοστού αιώνα στη περιοχή της Σμύρνης της Μικράς Ασίας. Μετά τον ξεριζωμό βρέθηκε στον Πειραιά χωρίς πατέρα.

Περνώντας τα χρόνια γράφεται στην Ανώτερη Γεωργική Σχολή Λάρισας και διορίζεται έκτακτος στην Άμφισσα. Από κεί στο Λιδωρίκι και έτσι σχετίζεται με την περιοχή μας. Το 1946-47 υπηρετεί στο Κροκύλειο και μετά μετατίθεται στη Σύρο και στην Αμοργό. Το 1954 επιστρέφει στο Κροκύλειο και μένει μέχρι το 1966 οπότε και μετατίθεται στο Λιδωρίκι.

Και τι δεν έγινε στα 12 αυτά χρόνια. οι συνθήκες διαβίωσης παραπάνω από δύσκολες. Οι προοπτικές βελτίωσης όχι καλές, θες από αμάθεια και οπισθοδρομικότητα θες από έλλειψη χρηματικών πόρων. Και όμως η βελτίωση υπήρξε με ενορχηστρωτή τον κυρ-Θόδωρο.


Ο κυρ Θόδωρος με λαχνούς για τη συλλογή χρημάτων για την ετήσια εκδρομή. Γύρω στο 1960


Μερικά από τα επιτεύγματά του.

Έδωσε έμφαση στη μόρφωση που αποτελεί βασικό εργαλείο ανάπτυξης. Δημιούργησε σχολή Αγροτοπαίδων στο Κροκύλειο, Ζωριάνο και Αρτοτίνα. Θυμάμαι ακόμα το μάθημα κάθε Κυριακή απόγευμα στο παλαιό σχολαρχείο εκεί που σήμερα είναι το ξενοδοχείο. Συναφής προσπάθεια η αγροτική βιβλιοθήκη και εργαλειοθήκη. Προσπάθησε να βελτιώσει τα οικοκυρικά των γυναικών αποκτώντας ραπτομηχανή και φέρνοντας δασκάλα από το Λιδωρίκι για να μάθουν πάλι οι γυναίκες κονσερβοποιία φρούτων και παρασκευή γλυκών.

Έξω από το Κυριακάτικο αγροτικό σχολείο. Γύρω στο 1960

Η ανάπτυξη όμως εκτός από τη μόρφωση χρειάζεται και υποδομή. Και εκεί ο Κυρ-Θόδωρος. Έφερε στην περιοχή και μοίρασε δωρεάν, κατσίκες βελτιωμένης ράρτσας ΖΑΑΝΕΝ. Έφερε σπόρους, κότες βελτιωμένες. Ανασύστησε τον αγροτικό συνεταιρισμό και άρχισαν να έρχονται στο χωριό ζωοτροφές. Έτσι γλύτωσαν οι χωριανοί από πολλά τρεχάματα στο Λιδωρίκι. Υπήρξε ο εμπνευστής και υλοποιητής, σε συνεργασία με την κοινότητα, του μεγάλου έργου για το χωριό μας, των τσιμενταυλάκων. Οι παλιοί θυμούνται την βελτίωση που έφεραν αυτά τα αυλάκια.


Εφαρμοσμένο μάθημα στη τεχνική κλαδέματος. Γύρω στο 1960

Όμως ο κυρ-Θόδωρος δεν σταμάτησε εκεί. Είχε και μεγάλη κοινωνική - ψυχαγωγική δραστηριότητα. Όσοι ήμασταν τότε παιδιά έχουμε συνδέσει άρρηκτα το όνομα του κυρ-Θόδωρου με τις εξαήμερες εκδρομές, μια φορά το χρόνο. Για πολλούς από εμάς ήταν η πρώτη φορά που φεύγαμε από το χωριό. Όλοι μας θυμούμαστε τις χορεσπερίδες με λαχειοφόρο που γίνονταν μία με δύο φορές το μήνα για να μαζέψει χρήματα για τις εκδρομές.


Αρχαία Ολυμπία. Γύρω στο 1960


Οι εκδρομείς ξεκουράζονται στην Αρχαία Ολυμπία. Γύρω στο 1960


Οι εκδρομείς στο λεωφορείο. Γύρω στο 1960


Νεολαία σε εκδρομή στη Θεσσαλονίκη με τον κυρ Θόδωρο. Γύρω στο 1960


Οι κοπέλλες σε κοιτώνα σε μία από τις εκδρομές. Γύρω στο 1960



Πηγές Παρασκευάς Μπακαρέζος:
Το κείμενο από το άρθρο του με τίτλο "Ο κυρ-Θόδωρος"
στην εφημερίδα ΤΟ ΚΡΟΚΥΛΕΙΟ ΑΦ 62 Απρ-Μαι-Ιουν 1996,
Οι φωτογραφίες από την ιστοσελίδα που είχε
www.krokilion.gr

Η κυρά Βούλα με τη κυρά Λέττα στο σπίτι του κυρ Θόδωρου και της κυρά Βούλας στο Κροκύλειο. Γύρω στο 1960

Έφερε λοιπόν ο κυρ-Θόδωρος τις φραουλιές στο χωριό και μοίρασε σ’ όλους φυτά τζάμπα.
Κανένα όμως δεν ευδοκίμησε. Ήταν κάτι το καινούργιο και κατά συνέπεια απορριπτέο.
Οι μόνες φραουλιές που θέριεψαν και ξαπλώθηκαν ήταν αυτές του κυρ-Θόδωρου.
Αυτό που κάναμε εμείς ήταν να σερνόμαστε μπρούμυτα και να κλέβουμε τις φράουλες από τον κήπο του.


απόσπασμα από το Εν Κροκυλείω Δωρίδος του ΠΑΡΑΣΚΕΥΑ ΜΠΑΚΑΡΕΖΟΥ (2008)